TBIC

TIBC

میزان (Total Iron Binding Capacity) TIBC یکی از پارامترهای مربوط به متابولیسم آهن است که مقدار کل آهن قابل اتصال به پروتئین را اندازه گیری می کند و از آنجا که ترانسفرین پروتئین غالب اتصال با آهن است، این تست روش خوبی برای سنجش غیر مستقیم ترانسفرین می باشد. ترانسفرین محکم به گیرنده سلولی متصل شده و به داخل سلول کشیده می شود تا آهن آن آزاد شود. به محض ورود به سیتوپلاسم ، آهن برای بیوسنتز هم و به فریتین برای ذخیره سازی به مکانهای مختلف درون سلولی از جمله میتوکندری تحویل داده می شود. گیرنده، ترانسفرین “خالی” را برای ادامه جمع آوری آهن به خارج از سلول رها می کند. TIBC مقدار ترانسفرین سرم را اندازه گیری می کند. TIBC تمام ظرفیت های اتصال مربوط به مولکول تراسفرین را تشکیل می دهد که به مقدار آن بستگی دارد اما این ارتباط یک رابطه خطی نمی باشد. افزایش سطوح TIBC نشان می دهد که کل ذخایر آهن بدن کم است. افزایش میزان سرمی TIBC در دوران بارداری، مصرف داروهای ضدبارداری، آنمی فقر آهن، هپاتیت، خونریزی حاد و مزمن و کاهش آن در فقر پروتئینی(سوءتغذیه و سوختگی)، سیروز کبدی، نفروز و سایر بیماری های کلیوی، آنمی غیروابسته به آهن، عفونت ها، بیماری های مزمن، سندروم نفروتیک مشاهده و کم خونی داسی شکل می شود. سنجش میزان سرمی TIBC در ارزیابی توانایی بدن برای حمل آهن در خون، تشخیص فقرآهن در بیماران با علایم کم خونی، تشخیص بالا بودن آهن خون در بیماران با سابقه فامیلی هماکروماتوز و اختلالات التهابی مزمن مفید است.