CPK

CPK

کراتین کنیاز آنزیمی با وزن مولکولی 40Da  که در قلب، مغز، عضلات و بعضی دیگر از بافت ها یافت می شود و دارای سه ایزوآنزیم بوده که هر یک از دو زنجیره پلی پپتیدی تشکیل شده است. هر یک از سه ایزوفرم، منشا بافتی CPK سرم را مشخص میکند:  MM  در ماهیچه قلب و اسکلتی،  MB در میوکارد قلب و BB در مغز و تیروئید. بیش از 95 درصد CPK توتال سرم را درافراد سالم CPK–MM تشکیل می دهد. در کارسینومای متاستاتیک غده پروستات و در جراحات مغزی بعد از عمل جراحی میزان میزان CK-BB افزایش می یابد. در عضله قلب طبیعی، به طور متوسط 15-20% از CK ، می باشد و توزیع آن یکنواخت نمی باشد. در 4-6 ساعت بعد وقوع حمله قلبی غلظت CK در خون شروع به افزایش می کند و پس از 18-24 ساعت به بالاترین حد خود می رسد. پس از آن به تدریج کاهش یافته و ظرف 2-3 روز به حد طبیعی باز می گردد. افزایش CPK در آسیب دیدگی عضلات، تزریق عضلانی، مصرف الکل، ناهنجاری های سیستم عصبی مرکزی، ماههای آخر حاملگی و بعد از زایمان، تا حدودی در نوزادان، هیپوتیروئیدیسم، شوک بعد از عمل جراحی ، نارسایی حاد کلیوی، میکزودرم و کاهش آن در مراحل ابتدایی بارداری، آرتریت روماتوئید مشاهده می شود. سنجش سطح سرمی CK در تشخیص وقوع حمله قلبی، آسیب دیدگی عضلات و درد یا ضعف عضلانی، بررسی بیماری التهابی اسکلتی و عضلانی کاربرد دارد.